Droga śmierci Berezwecz-Taklinowo – szlak kaźni więźniów ewakuowanych z więzienia w Berezweczu, których po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej NKWD usiłowało odeskortować na wschód. W nocy z 23 na 24 czerwca 1941 roku część więźniów, których Sowieci uznali za szczególnie niebezpiecznych, zamordowano w piwnicach berezweckiego więzienia. Następnego dnia pozostałych więźniów pognano w kierunku Witebska. Podczas 120-kilometrowego marszu więźniowie masowo ginęli na skutek wyczerpania, głodu, pragnienia i okrucieństwa strażników.
Ostatnim punktem „drogi śmierci” stał się kołchoz Taklinowo, gdzie 28 czerwca sowiecka eskorta rozstrzelała niemal wszystkich więźniów. Według różnych danych podczas ewakuacji więzienia w Berezweczu zostało zamordowanych około 1–2 tys. osób. Większość ofiar była narodowości polskiej. Ponad pięciuset zamordowanych więźniów nie miało wyroków, więc z punktu widzenia sowieckiego prawa byli niewinni, a ich egzekucja była bezprawna.
